Μαζική εξόντωση σπάνιων ειδών στα νησιά Γκαλαπάγκος

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΟΥΚΑΚΗ

Ενέπνευσε τον Κάρολο Δαρβίνο η σπάνια και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα στα νησιά Γκαλαπάγκος και το αρχιπέλαγος του Ειρηνικού σε τέτοιο βαθμό ώστε να συγγράψει την Εξέλιξη των Ειδών. Ωστόσο δεν διακατέχονται από τέτοιες ευαισθησίες οι ψαράδες της περιοχής που χρησιμοποιούν εξαιρετικά καταστροφικές μεθόδους. Με τους οικολόγους που για μια ακόμη φορά επισημαίνουν τον κίνδυνο συντάσσονται και οι τουριστικοί επιχειρηματίες που βλέπουν τον κίνδυνο να διογκώνεται.

Κανείς καλοπροαίρετος παρατηρητής δεν αμφιβάλει ότι η καταστροφή στα δεκατρία νησιά Γκαλαπάγκος και σε κάθε άλλη περιοχή που τα περιβάλλει επέρχεται ταχύτατα. Σε αντίθεση με άλλες μακρινές εποχές και στην περιοχή αυτή η τακτική που προτάσσει το κέρδος έναντι όλων των άλλων δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Το αποτέλεσμα είναι θαλάσσιοι ελέφαντες δελφίνια, χελώνες, καρχαρίες, πιγκουίνοι, αλμπατρός και πολλά άλλα να υφίστανται συστηματική εξόντωση.

Οι δυο περισσότερο συνήθεις σταθερές ανάπτυξης ο πληθυσμός και ο τουρισμός επιβάλουν τους δικούς τους όρους ανεξάρτητα αν αυτό σημαίνει σύντομη και μαζική εξάλειψη μερικών από τα πλέον σπάνια είδη στον πλανήτη. Άλλωστε ποιος μηχανισμός θα ήταν ικανός να εμποδίσει τους ψαράδες στην χρησιμοποίηση μεθόδων που θεωρούνται από τις πλέον καταστροφικές.

Η απάντηση θα ήταν μάλλον κανένας αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα σε παρόμοιες περιπτώσεις. Τι και αν από εικοσαετίας αποτελεί προστατευόμενο τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής που ανήκει στην παγκόσμιο καταπίστευμα για την Φύση.

Οι ψαράδες εκεί όχι μόνον δεν καταλαβαίνουν από τέτοιες λογικές αλλά συναριθμώντας χίλιους επιβάλουν το δίκιο τους με το πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Χρησιμοποιώντας μια τεχνική με απλωμένα δίκτυα σε γραμμές μήκους πολλών χιλιομέτρων εξοπλισμένα με αγκίστρια διασφαλίζουν το αυτονόητο.

Την παγίδευση οποιαδήποτε έμβιου όντος βρεθεί εκεί ανεξάρτητα αν είναι πουλιά η ψάρια. Άλλωστε προέχει το κέρδος ειδικά όταν σύνολα το εκτεταμένο αυτό υδροβιότοπο. Δικαιολογημένοι λοιπόν και οι φόβοι των οικολόγων που υποψιάζονται πως η τόσο πλούσια αυτή περιοχή σε είδη έτσι θα κατατεμαχιστεί σε μικρότερες.

Σήμερα όλο και λιγότεροι θέλουν να θυμούνται ότι το 1835 φθάνοντας εκεί ο Δαρβίνος άρχισε να σκέφτεται το έργο του σχετικά με την προέλευση ειδών τα οποία πουθενά άλλου στον πλανήτη δεν υπάρχουν. Η Μαριάννα Κόκκονεν ειδική της Ουνέσκο τοποθετεί το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις.

Μόνον αν γίνει σαφές ότι η απειλή είναι πολύ μεγάλη και συνεχώς αυξανόμενη τότε τα νησιά αυτά ενταχθούν στις απειλούμενες περιοχές. Για το λόγο αυτό και προγραμματίζεται στις 10 Απριλίου η αποστολή αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Εθνών εκεί.

Στις ανησυχίες της συνενώνουν τους δικούς τους φόβους οι τουριστικοί επιχειρηματίες που με αυξανόμενη ανησυχία βλέπουν τις δραστηριότητες των ψαράδων. Πάντως η κατάσταση φαίνεται να υποδαυλίζεται και από την στάση που τηρεί ο τωρινός διοικητής συνταγματάρχης Λούτσιο Γκουιτερεζ.

Φαίνεται πως η υποστήριξη που έλαβε από μαχητικές ομάδες ανάμεσα στις οποίες και ψαράδες έχει το ανταποδοτικό της όφελος.

 

Απειλούμενα είδη

Θαλάσσια Ινγκουάνας το κόκκινο χρώμα τους οφείλεται σε ένα φύκι που αποτελεί βασικό συστατικό της δίαιτας τους.

 

Αλμπατρός των Γκαλαπάγκος: ένα από τα είδη που τα ξοδεύουν περισσότερο στους ωκεανούς. Βρίσκουν καταφύγιο σε νησιά του αρχιπελάγους.

 

Μπούφος με μπλε πόδια: ένα πουλί με πλέον αστείο χώρο ζευγαρώματος. Σηκώνει το ένα μπλε πόδι μια φορά και ύστερα στρέφει το κεφάλι του από τους υποψήφιους συντρόφους.

 

Πιγκουίνοι Γκαλαπάγκος: έχουν το μικρότερο ύψος από αυτούς που διαβούν σε θερμά κλίματα καθώς είναι από 40 έως 45 εκατοστά.

 

Πράσινες χελώνες: αφθονούν σε ηφαιστειώδη νησιά και εναποθέτουν μεγάλες ποσότητες από τα αυγά τους στην περιοχές λευκής άμμου

 

Καρχαρίες Γκαλαπάγκος: είναι μοναδικοί σε αυτά τα νησιά

 

 

Ετικέτες: Μαζική εξόντωση σπάνιων ειδών στα νησιά Γκαλαπάγκος